زیرا اساس بانکها مال مردم خوری هست،انها در واقع پس انداز های مردم را مال خودشان میدانند و می گویند زحمت کشیدیم تبلیغات کردیم تا مردم پس انداز کردند لذا حق تصرف به ما دادند و این پول باید به کارکنان بانک داده شود چه بصورت حقوق و پاداش و مزایا چه بصورت وام و کمک های بلاعوض، اگر دزد ها را هم خوب تحلیل کنیم همین را می گویند، با اینکه دزد مال مردم هستند ولی دزدی در بین خودشان را حرام می دانند، دروغ و خیانت در بین انها نیست ، حکم دروغگو و خیانت کار فقط اعدام است ، زیرا اخراج یا تنبیه فایده ندارد باعث لو دادن خودشان میشود، انها هم اعتماد و راستگویی و درست کرداری را بین خودشان انجام می دهند ولی از مردم فقط پول می خواهند، لذا وام دادن به مردم یعنی خودکشی،، هر نوع کمک مالی یا بخشش اقساط و جریمه دیرکرد یک تیر به قلب بانکها هست، بانک مرکزی مجبور است از همه خائن تر باشد تا دیگران یاد بگیرند، مثلا وظیفه بانک مرکزی و فلسفه ایجادش حفظ ارزش پول ملی هست ولی نه تنها اعتنا نمیکند بلکه ذوق می کند که ارزش پول را کم کند و بجای اسکناس تراول چاپ نماید مهمترین خیانت بانک مرکزی تقویت پول خارجی هست، الان بجای اینکه در مقابل فروش نفت و گاز و معادن و داراییهای ایران تومن بگیرد دلار می خواهد، یعنی ثروت ده برابری ایران پشتوانه دلار شده لذا دلار با اینکه در مقابل همه ارزها شکست خورده ولی در مقابل ریال همیشه سرفراز است، خیانت دوم بانکها و بانک مرکزی قبول نداشتن تومن هست، با اینکه قانون شده، ولی هنوز همان ریال را با چهار صفر به رسمیت می شناسند، معنی این حرف یعنی دیکتاتوری بانکی در مقابل مجلس و شورای نگهبان و شورای پول، سرکشی بانکها علیه مردم در جایی به اوج میرسد که مصوبات صندوق بین المللی را که توسط دشمنان اداره میشود مو بمو اجرا میکند ولی قانون کشور را لغو می کند و این سرسپردگی به بیگانه برای اینست که همگی در دامن امریکا بزرگ شده ، درس خوانده و دکترای اقتصاد گرفته اند
