نوشته های مشابه
🌹🌹 در پیغام قرآنی روز گذشته در آیات ۱ تا ۵ سورهء فتح خواندیم خداوند، وعدهء فتح بزرگ را به پیامبر و مومنین داد که بعضی از مفسران، آنرا صلحنامهء حدیبیه می دانند و بعضی، فتح مکه ( ۲ )
👈 صلح حدیبیه:
در ماه ذیقعدهء سال ششم هجرت، پیغمبر و جمع کثیری از مسلمانان به قصد حج، بسوى مکه حرکت کردند،
این جمعیت، که در حدود یک هزار و چهارصد نفر بودند، لباس احرام بر تن داشتند، و جز شمشیر، که اسلحهء مسافران بود، هیچ سلاح جنگى با خود نداشتند.
هنگامیکه به عسفان در نزدیکى مکه رسیدند، با خبر شدند که قریش تصمیم گرفته از ورودشان به مکه جلوگیرى نماید، پیامبر به حدیبیه رسید (حدیبیه، روستائى است در بیست کیلومترى مکه). حضرت فرمود: همین جا توقف کنید.
قریش، سهیل بن عمرو، را براى گفتگو خدمت پیامبر فرستاد، و تأکید کرد که امسال، به هیچ وجه ورود مسلمانان به مکه ممکن نیست.
بعد از گفتگوهاى زیاد، پیمان صلحى منعقد شد که، یکى از موادش این بود که مسلمانان، آن سال را از حج چشم بپوشند، و سال آینده به مکه بیایند، مشروط بر اینکه بیش از سه روز نمانند، و سلاحى جز سلاح مسافر، با خود نیاورند، و مواد متعدد دیگرى دائر بر امنیت جانى و مالى مسلمانانى که از مدینه وارد مکه مى شوند، همچنین ۱۰ سال متارکهء جنگ میان مسلمین و مشرکین، و آزادى مسلمانان مکه در انجام فرائض مذهبى، در آن گنجانیده شد و این دستاورد بسیار بزرگی بود.
پیامبر به حضرت على، دستور داد بنویس: بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیْم. سهیل بن عمرو که نمایندهء مشرکان بود، گفت: بنویس بِسْمِکَ اللّهُمَّ.
پیامبر قبول کرد. آنگاه فرمود: بنویس: این چیزى است که محمد رسول اللّه با سهیل بن عمرو مصالحه کرده.
سهیل گفت: تنها اسم خودت، و اسم پدرت را بنویس.
پیغمبر قبول کرد.
از مفاد دیگر عهدنامه این بود که، هر که از قریش بدون اجازهء ولیش نزد پیامبر بیاید (و مسلمان شود) او را بازگردانند، و هر که از آنها که با پیامبر هستند اگر نزد قریش بازگردد، بازگرداندن او نزد پیامبر لازم نیست (این مادهء از صلحنامه، مدتی بعد به ضرر مشرکان تمام شد و ناچار به حذف آن شدند. این ماده چگونه به ضرر مشرکان تمام شد؟ 👈 کسانیکه از مکه بسوی پیامبر مهاجرت می کردند پس از بازگرداندن آنها به مکه از دشمنان سرسخت مشرکان می‌شدند. و در طرف مقابل، کسانیکه از اطراف پیامبر بسوی مشرکان مهاجرت می کردند، باز گردانده نمی‌شدند و اینگونه اطراف پیامبر از مخالفان و منافقان خالی میشد ).
ادامهء مفاد صلحنامه:
همهء قبائل آزادند، هر که مى خواهد، در پیمان پیامبر وارد شود، و هر که مى خواهد در پیمان قریش. طرفین متعهدند نسبت به یکدیگر خیانت نکنند (و جان و مال یکدیگر را محترم بشمارند).
و قرار شد سال آینده قریش به مدت سه روز از مکه بیرون بروند تا یاران پیامبر به زیارت بیایند، اما بیش از سه روز توقف نکنند (مراسم عمره را انجام دهند و بازگردند).
و دیگر اینکه اسلام در مکه باید آشکار باشد، و کسى را در انتخاب مذهب مجبور نکنند و اذیت و آزارى به مسلمانان نرسانند.
بر این عهدنامه گروهی از مسلمانان و مشرکان گواهی دادند و امیرالمومنین، کاتب آن بود.
👈 👈 بر اساس این صلحنامه، قریش براى اولین بار، اسلام و مسلمین را به رسمیت شناخت. بعد از صلح حدیبیه، مسلمانان به راحتى مى توانستند همه جا رفت و آمد کنند، و جان و مالشان محفوظ بود، رفت و آمدی که نتیجه اش، شناخت بیشتر اسلام از سوى مشرکان می شد. راه براى نشر اسلام در سراسر جزیرهء عرب گشوده شده و آوازهء صلح طلبى پیامبر، اقوام مختلفى را که برداشت غلطى از اسلام و شخص پیامبر داشتند، به تجدید نظر وادار کرد، و امکانات وسیعى از نظر تبلیغاتى به دست مسلمانان افتاد. همچنین راه را براى گشودن خیبر و بر چیدن این غدهء سرطانى یهود، که خطر مهمى براى اسلام و مسلمین محسوب مى شد، هموار ساخت ( اگر معاهده ای با دشمن منعقد می کنیم باید مثل معاهدهء حدیبیه، به نفع اسلام و مسلمین باشد و قاطعانه از آنها دفاع کند).
بعد از ماجراى حدیبیه، پیامبر نامه هاى متعددى به سران کشورهاى بزرگ ایران، روم، حبشه و پادشاهان بزرگ جهان، نوشت، و آنها را بسوى اسلام دعوت کرد.
◾ پس از گذشت مدتی، قریشیان، پیمان نامه را نقض کردند و گروهی از مسلمانان را به قتل رساندند.
ابوسفیان وارد مدینه شد و خواست بواسطهء دخترش که همسر پیامبر بود، با پیامبر دیدار و مذاکره کند و نقض پیمان نامه را توجیه نماید. اما دختر ابوسفیان به دستور پیامبر، پدرش را به حضور نپذیرفت. سپس پیامبر، با شجاعت و قدرت و صلابت، سپاهی عظیم از مسلمانان تدارک دید و در سال هشتم هجرت، با شکوه تمام بدون هیچ خونریزی، مکه را فتح کرد.
👈 اینست برخورد یک مسلمان شجاع با نقض پیمان از سوی دشمن. نه اینکه با تحقیر خود و سرکوب مومنین، حق را به دشمن دهد و تصور کند برای ادامهء مسیر، راهی جز برقراری ارتباط با آنان وجود ندارد.
